Wat is bekering?

Één van de kernboodschappen van Jezus en van de bijbel in zijn geheel is “bekeren”. Mensen denken vaak dat betekend dat je je bekeert tot geloof van moslim naar Christen, of van ongelovig tot een bepaalde religie. Dat is niet helemaal de bijbelse manier waarop bekering wordt gebruikt. De meesten zijn dus bekend met de term, maar wat betekent het eigenlijk echt?

In het nieuwe testament gaat dit om het Griekse woord “metanoia”. De letterlijke vertaling betekend “anders gaan denken” of “afkeren van huidig gedrag of gedachten”.

De eerste keer dat Jezus begon te prediken ging het over bekering:

Mattheüs 4:17
17 Van toen af begon Jezus te prediken en te zeggen: Bekeer u, want het Koninkrijk der hemelen is nabijgekomen.

Jezus vertelt ons dus om "een innerlijke verandering van gedachten", of "omkering van gedachten" te hebben, maar wat bedoeld hij daar mee? Wanneer de term in de bijbel wordt gebruikt gaat het bijna altijd over het afkeren van zonde.

Openbaring 2:21
21 En Ik heb haar tijd gegeven, opdat zij zich van haar hoererij zou bekeren, maar zij heeft zich niet bekeerd.

Bekering is een volledige 180 graden draai maken. Je keert je af van het slechte, de zonde, en keert je toe naar het goede, geloven in God in gehoorzaamheid.

Handelingen 2:38
38 En Petrus zei tegen hen: Bekeer u en laat ieder van u gedoopt worden in de Naam van Jezus Christus, tot vergeving van de zonden; en u zult de gave van de Heilige Geest ontvangen.

Berouw van zonde

Bekering vereist een oprechte spijt voor de zonde. Door te beseffen dat we gezondigd hebben tegen God ontstaat berouw.

De apostel Paulus schrijft hier over:

2 Korinthe 7:9-10
9 “Nu verblijd ik mij, niet omdat u bedroefd bent geweest, maar omdat u bedroefd bent geweest tot bekering. Want u bent bedroefd geweest overeenkomstig de wil van God…”
10 Want de droefheid die overeenkomstig de wil van God is, brengt een onberouwelijke bekering tot zaligheid teweeg, maar de droefheid van de wereld brengt de dood teweeg.

We merken op dat het in contrast staat met wereldse droefheid. Een gezonde vorm van spijt over onze zonden is een erkenning met verantwoordelijkheid en een verlangen om beter te doen voor God, en schenkt een gevoel van vernieuwing.

Wereldse droefheid, die de dood brengt, kan betekenen een droefheid van zelfmedelijden, egoïsme, of simpelweg spijt hebben dat we betrapt zijn op iets verkeerds, maar geen berouw in ons hart hebben om ons tot verandering aan te zetten.

Het kan ook verwijzen naar droefheid over materiële of vleselijke zaken van deze wereld, dat wil zeggen, ontmoedigd zijn over het verlies van ons immorele leven, een verlangen naar immoreel gedrag waarin we niet zouden moeten leven.

1 Johannes 2:15-17
15 Heb de wereld niet lief en ook niet wat in de wereld is. Als iemand de wereld liefheeft, is de liefde van de Vader niet in hem.
16 Want al wat in de wereld is: de begeerte van het vlees, de begeerte van de ogen en de hoogmoed van het leven, is niet uit de Vader, maar is uit de wereld.
17 En de wereld gaat voorbij met haar begeerte; maar wie de wil van God doet, blijft tot in eeuwigheid.

Daarom worden we gewaarschuwd dat we moeten streven naar goddelijke droefheid, die ons ertoe aanzet om berouw te hebben over onze zonden, misstappen en fouten, en niet naar de droefheid van de wereld die op een zelfgerichte manier spijt voelt.

Transformatie en heiliging

Doordat we beseffen dat we hebben gezondigd tegen God, krijgen we berouw van onze zonden. Nu vind er bekering plaats, en dit is een voortdurende actie.

Door het besef van de genade en liefde van God veranderen wij van binnen. Een innerlijke transformatie vindt plaats en we gaan leven zoals God wilt dat we leven.

2 Korinthe 5:17
17 Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden.

De bijbel omschrijft dit “nieuw worden” met het sterven aan je eigen verlangens en wil en vervolgens opstaan in een nieuw leven in de wil van God.

Galaten 2:20
20 Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven.

Jezus zelf sprak hier over:

Johannes 3:3
3 Jezus zei: ‘Waarachtig, ik verzeker u: alleen wie opnieuw wordt geboren, kan het koninkrijk van God zien.’

De gelijkenis wordt vaker gemaakt dat wij met Jezus zijn gekruisigd, zijn gestorven aan onze eigen begeerte, en opnieuw geboren zijn uit God.

Romeinen 6:6-8
6 Dit weten wij toch, dat onze oude mens met Hem gekruisigd is, opdat het lichaam van de zonde tenietgedaan zou worden en wij niet meer als slaaf de zonde zouden dienen.
7 Want wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde.
8 Als wij nu met Christus gestorven zijn, geloven wij dat wij ook met Hem zullen leven.

Voor en na:

Efeze 2:3-5
3 Net als zij lieten ook wij allen ons eens beheersen door onze wereldse begeerten, wij volgden alle zelfzuchtige verlangens en gedachten die in ons opkwamen en stonden van nature bloot aan Gods toorn, net als ieder ander.
4 Maar omdat God zo barmhartig is, omdat de liefde die hij voor ons heeft opgevat zo groot is,
5 heeft hij ons, die dood waren door onze zonden, samen met Christus levend gemaakt. Ook u bent nu door zijn genade gered.